Gelegen in de gemeente Leudal, vormt natuurgebied Leudal hét visitekaartje van deze regio. Het gebied wordt veelvuldig bezongen en beschreven. En terecht! Want waar vind je binnen onze landsgrenzen nog een cultuurlandschap dat zoveel te bieden heeft op het gebied van ontstaansgeschiedenis, archeologie, streekhistorie, natuur, bos en landschap.
Historie
Het huidige landschap in het Leudal kent een lange ontstaansgeschiedenis. De nog zichtbare sporen gaan terug tot ver in de laatste ijstijd. Tijdens gigantische zandstormen zijn metershoge zandduinen ontstaan. Samen met diep uitgeslepen, ravijnachtige beekdalen, biedt het gebied daardoor relatief grote hoogteverschillen. Dit maakt het Leudal een aantrekkelijk en verrassend stuk natuur.
Na de laatste ijstijd, die circa 10.000 jaar geleden eindigde, vestigde de mens zich blijvend in deze streken. Vele sporen uit het verleden tonen de aanwezigheid van elkaar opvolgende culturen aan. Van rendierjagers tot Romeinen en Bronstijd tot Middeleeuwen. Een veelvoud van bodemschatten, zoals vuurstenen voorwerpen, in brons gegoten strijdbijlen, vaatwerk of grof geglazuurde drinkbekers, zijn stille getuigen van hun aanwezigheid.
Ook kastelen en boerderijen, vele wind- en watermolens, kloosters, kerken en kapellen verraden een woelige geschiedenis. Uiteraard ontbreken ook grafheuvels en houtwallen niet.
Het landschap ademt op veel plaatsen nog de sfeer van het landgebruik van vroeger. Boerderijen liggen op de overgang van beekdal naar hogere gronden. Weiden en hooilanden worden vooral aangetroffen in de directe omgeving van de beek. Hier kon men profiteren van de afzetting van vruchtbaar slib bij overstromingen. Bouwlanden kwamen juist op de hogere gronden voor. Boomgaarden en groentetuinen bevonden zich direct rondom de bebouwing. Dit patroon is nog altijd in het Leudal herkenbaar.